Iedereen die hem wel eens heeft zien optreden is het er over eens: deze belhamel hoort op het podium thuis.
Opgegroeid in het Nederlands-achterland, in een gezin van negen, kwam hij met hun goedkeuring meerdere malen naar de grote stad. Om daar op het Open Podium met het publiek de verhalen over zijn (familie)leven te delen. Niet zonder succes: binnen de kortste keren werd hij aangenomen bij Comedytrain. Daarna ging het snel en won hij zowel de jury- als publieksprijs van het Amsterdamse Kleinkunst Festival, verscheen op TV bij De Wereld Draait Door en werd door de Volkskrant uitgeroepen tot het grootste aanstormende comedytalent. En toen kwam Corona.
Het duurde even voordat hij zichzelf weer herpakt had, maar hij weet nu wel waar hij staat; op datzelfde podium om zijn publiek in totale chaos te inspireren over het leven en wat je vooral niet moet doen om te worden als hij. Gewoon als vriend, of familielid of misschien geen van beide.