Michel Wolf (1975) wordt elke ochtend wakker in een rijtjeshuis in Noord-Scharwoude, stapt daarna in zijn Opel Astra Station uit 1997 met zo’n kinderzitje achterin en bereikt dan na anderhalf uur file rijden de computer waarachter hij de rest van de dag mag gaan zitten ter meerdere eer en glorie van de Gemeente Zaanstad. Of zoals hij zelf zegt: ‘Ik weet niet wiéns droom hier is uitgekomen, maar het zal toch zeker niet de mijne zijn?’
Een koophuis, een hypotheek, een vrouw, drie kinderen, twee katten, overdag ambtenaar en ’s avonds lekker hangen voor de televisie: ja, Michel Wolf heeft zulk een opwindend leven dat hij werkelijk struikelt over het materiaal voor zijn comedy sets. Met zichtbaar genoegen vertelt hij over zijn dynamische werk, zijn chronische desinteresse in andere mensen en zijn grootste angst: volmaakt gelukkig te zijn. Geen wonder dat hij sinds 2001 een hooggewaardeerd lid van Comedytrain is die het publiek telkens opnieuw in vervoering brengt met onwaarschijnlijke verhalen en buitenissige anekdotes.
Michel schrijft ook verschillende, maar steeds even boeiende columns over zijn voorliefde voor gamen die hij van zijn door Star Wars geobsedeerde vader erfde. Nog steeds denkt Michel soms dat hij een Jedi is. Een geruststellende gedachte: The Force zorgt er immers altijd voor dat hij zich daar bevindt in het leven waar hij moet zijn.