Theo Maassen (1966) groeit op in het Brabantse Zijtaart. Als hij daar in de krant een advertentie ziet waarin Raoul Heertje aanstormend en miskend talent aanmoedigt om zich bij hem aan te melden als comedian reageert hij meteen. En wordt zo het eerste lid van Comedytrain, in het jaar 1990. In hetzelfde jaar doet hij mee met Cameretten en wint, zij het ‘bij gebrek aan beter’, aldus de jury die op dat moment ook niet kan bevroeden dat Maassen met zijn compromisloze engagement en snoeiharde grappen zal uitgroeien tot één van Nederlands beste en meest besproken comedians.
Vanaf zijn derde programma Ruwe Pit zijn louter lovende recensies en volle zalen zijn deel en in 2006 wordt zijn carrière bekroond met zo ongeveer elke prijs die voor een cabaretier in Nederland te winnen is. In het tijdsbestek van ongeveer anderhalve maand wint hij de Prijs van de Kritiek, de Prins Bernhard Cultuurfonds Theater Prijs én de Poelifinario, waarmee hij bestempeld wordt als dé cabaretier van het moment. Tussendoor scoort hij ook nog een knijter van een nummer één hit met de carnavalskraker Lauwe Pis, steelt hij de Uefacup uit het stadion van zijn geliefde PSV en excelleert als acteur in films als Zwartboek en TBS. Gelukkig weerhoudt deze zegetocht Maassen er niet van om zijn gezicht nog met grote regelmaat in Toomler te laten zien. Steevast om zijn allernieuwste materiaal op een nietsvermoedend publiek af te vuren.
Meer info over Theo is te vinden op zijn eigen website.