Daniël Arends en Micha Wertheim zijn genomineerd voor de Poelifinario. Henry van Loon en De Partizanen voor Neerlands Hoop!
Daniël Arends en Micha Wertheim zijn genomineerd voor de Poelifinario. Henry van Loon en De Partizanen voor Neerlands Hoop! Micha heeft zijn nominatie echter geweigerd. Lees in zijn column waarom.
De Poelifinario gaat naar die theatermaker(s) met het meest indrukwekkende programma van het afgelopen seizoen. De Neerlands Hoop is voor de meest belovende theatermaker(s) met het grootste toekomstperspectief. De prijzen worden sinds 2002 uitgereikt door de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties (VSCD).
Juryteksten Poelifinario
• Daniël Arends – Carte Blanche
Daniël Arends permitteert zich van alles in zijn vijfde solovoorstelling, hij heeft immers Carte Blanche. Met lullige grapjes, vlijmscherpe observaties en verrassende wendingen bouwt hij zorgvuldig een spannende voorstelling op, waarin hij het verschil tussen imago en identiteit uitpluist en onderzoekt waarom hij precies op het podium staat. Als je alles al eens gezegd hebt, wat moet je dan nog? Hoe lang kun je het publiek om de tuin leiden? En jezelf? Accepteert het publiek zijn genadeloze analyses van de nepheid in zijn sociale omgeving? En hoe reageert men als de standup comedian Arends ineens een gitaar pakt en een gevoelig lied begint te zingen? Arends daagt het publiek voortdurend uit, durft zichzelf te bevragen en toont uiteindelijk een gevoelig mens achter de façade van zijn arrogantie.
• Micha Wertheim – Voor zichzelf
In zijn zesde solo voert Micha Wertheim zijn inventieve metacabaret door tot het uiterste: hij concludeert dat hij zelf niets meer hoeft te doen, want het publiek projecteert toch wel op hem dat hij briljant is. En bovendien: hoe minder de cabaretier zegt, hoe meer de verbeelding van de toeschouwer wordt aangesproken. Het levert een subliem spel op met publieksverwachtingen en cabaretconventies, dat naadloos past in een oeuvre waarin elke voorstelling weer hermetisch aansluit op de vorige. Maar Voor zichzelf is meer dan theaterwetenschap alleen: het zit vol met geestige en poëtische verhalen over de vorming van identiteit en het afschudden van een hinderlijk zelfbewustzijn, en mondt uit in een prachtig abstract vormgegeven finale.
Juryteksten Neerlands Hoop
• Henry van Loon – Sluimer
Henry van Loon zet in Sluimer een grote stap voorwaarts in zijn ontwikkeling als solocabaretier: hij vertelt over zijn slapeloosheid en roept daarbij een intrigerende, surreële wereld in de nachtelijke uurtjes op, waarin de vreemdste figuren uit zijn straat en dromen voorbij komen. Tussen de voortreffelijke typeringen en gevatte terzijdes door zingt Van Loon – met prettige zangstem – voor het eerst ook een aantal liedjes. In Sluimer valt veel te lachen, maar daarnaast laat Van Loon zien dat zijn ambities verder reiken dan enkel pleasen.
• De Partizanen – De Partizanen
In één klap is het Nederlands cabaret een smakelijk sketchduo rijker: na hun overwinning op het Leids Cabaret Festival in 2013 werkten Merijn Scholten en Thomas Gast hard aan hun speltechniek en dat is allemaal goed terug te zien in de flitsende debuutvoorstelling De Partizanen, waarin ze tonen dat ze uitstekend op elkaar zijn ingespeeld en elkaar de ruimte gunnen om te excelleren. Snel, zeer geestig en met een hippe vormgeving schieten ze van scène naar scène, waarbij de uitspattingen van hun verwende generatiegenoten een terugkerend thema zijn.
Meer info en overige genomineerden op de website van de VSCD. De winnaars worden in september bekend gemaakt.